திருஎழுகூற்றிருக்கை: முன்னுரை

எழு கூற்றிருக்கை என்பது பிரபந்த வகைகளில் ஒன்றாகும்.  இவ்வகை கவிகள் அநேகமாக இறைவனையும், இறை அருளையும் கருப்பொருளாக வைத்துப் பாடப் படுவதால் ‘திரு’ என்ற அடை மொழி சேர்த்து திருஎழு கூற்றிருக்கை என்று சொல்வது மரபாயிற்று. கூற்று என்றால் ( பொருளை) கூறும் சொற்கள் என்பதாகும்.

இந்த இலக்கண வகையில் பாடுவது மிகக் கடினம். இதற்கு சொல்வளத்துடன், புலமைத்திறமையும் அதற்க்கும் மேலாக இறைவனின் பரிபூர்ண கடாக்ஷ்மும் இருந்தால்தான் இப்படிபட்ட கவிதை அமைக்கமுடியும். அவ்வகையில் தமிழ் இலக்கிய உலகில் மிகச் சிலரே திருஎழு கூற்றிருக்கை பாடியிருக்கிறார்கள். தமிழில் மட்டுமன்றி சம்ஸ்கிருத்த்திலும் இவ்வகை இலக்கியங்கள் இருக்கின்றன. அஷ்ட நாக பந்தம், ரத பந்தம், முரச பந்தம், பதும பந்தம் போன்றவை பிரபலம். தமிழில் இருக்கும் திருஎழு கூற்றிருக்கை கவிதைகள் ரத பந்தப்படுத்தி எழுதுவதுதான் மராபியிருக்கிறது. இப்படி அருணகிரிநாதர், திருஞான சம்மந்தர், திருமங்கை ஆழ்வார், நக்கீர தேவ நாயனார் மட்டுமே அமைத்திருக்கிறார்கள் என்பதிலிருந்தே இதன் கடினம் நமக்கு புரியும். பந்தம் என்றால் அடைத்தல், பொருத்துதல், கட்டுதல் என பொருள். ரத பந்தம் என்றால் அமைக்கும் கவிதை ஒரு ரத அமைப்பில் இருக்க வேண்டும். ஒரு ரதம் அல்லது தேர் எப்படி மேலே குறுகியும் படிப்படியாக விரிந்தும் பின்னர் அடியில் குறுகியும் இருக்கிறதோ அதே வடிவில் கவிதையும் ஆரம்பத்தில் குறுகியும் பின்னர் விரிந்து மறுபடியும் குறுகியும் அமையும். எழு கூற்றிருக்கை பிரபந்தத்தில் ஒன்று முதல் ஏழு வரை எண்களைக் கூட்டியும், குறைந்தும் வருமாரு  வைத்துப் பாட வேண்டும். தேருக்கு மேற்பாகம், கீழ்ப்பாகம் இருப்பது போல் இந்த கவிதையிலும் ஒவ்வொரு பாகத்திலும் ஏழு அடுக்குகள் அமைய வேண்டும். 

இதனில் வரும் சொற்கள் தமது சப்த ஆற்றாலாலும், பொருள் ஆற்றலாலும் மேற்சொன்ன எண்களை குறிக்குமாறு தொகுக்கப் படவேண்டும். அப்படி தொகுக்கப்படும் போது அதனின் பொருளும் சிறக்க வேண்டும். இதில்தான் கவியின் சாமர்த்தியம் தெரிய வருகிறது. 

தமிழ் இலக்கணத்தில் இருக்கும் ஆசுகவி, மதுர கவி, வித்தார கவி சித்திர கவி வகைகளில் இது சித்ர கவி வகைச் சேர்ந்ததாகும். இவ்வகை கவிகள் தமிழ் இலக்கியத்திற்கு அழகு சேர்க்கும் அணிகலங்கள் ஆகும். சமீப காலத்தில் வண்ணச்சரபம் ஸ்ரீ தண்டபாணி ஸ்வாமிகள் 8, 9, 10 கூற்றிருக்கை என ஆதித்தன், விநாயகன், சிவன், அம்பிகை, விஷ்ணு, கந்தன் என அறுவகைச் சமயத்திருக்கும் அமைத்திருக்கிறார் என்பது இரு வியப்பதற்குறியதாகும்.

திருஞான சம்ப்ந்த மூர்த்தி நாயனார் பாடிவந்த தேவாரங்கள் அனைத்தையும் அவ்வப்போது பாராயணம் செய்து வந்த அவரது தந்தையார் சிவபாதஹ்ருதயர், அவை நாள்தோறும் எண்ணிக்கையில் பெருகிக் கொண்டு வர நித்ய பாராயணம் செய்வது கடினமாகிக் கொண்டு வந்தன. சம்பந்தரிடம் அவரது தேவாரம் முழுவதையும் பாராயணம் செய்த பலன் கிடைக்கும்படியும் ஆனால் அதே சமயம் ஒரு சிறிய நூலாகவும் இருக்கும்படியும் மிகமிகச் சக்தியுள்ளதான ஒரு சிவஸ்தோத்திரத்தை அருளிச் செய்யும் படி வேண்டினார். அதன்படி சம்பந்தரும் திருவெழுக் கூற்றிருக்கையை இயற்றி அருளினார். அதைப் போலவே அருணகிரிநாதர் அருளிய இந்நூலும் அவரது இதர நூல்கள் அனைத்தையும் பாராயணம் செய்த பலனைக் கொடுக்கும் என்பர்.

திருஎழுகூற்றிருக்கையில் எண்கள் வரும் அமைப்பு இப்படி இருக்கும். மேற்பாகத்தில் முதல் கூற்றில் ஒன்று, பிறகு அடுத்த கூற்றில் ஒன்று இரண்டு, ஒன்று என்ற வகையில் கீழே கொடுத்துள்ளவாறு அமையும்.

1

121

12321

1234321

123454321

12345654321

1234567654321

கீழ் பாகம் இதேமாதிரி மாறி அமையும்.

ஒவ்வொரு கூறுக்கும் இரண்டிரண்டு அறைகள் அதிகமாகிக் கொண்டே வருவதால் தேர் போன்ற அமைப்பு. மேலும் கீழுமாய் அமைகின்றன. உச்சியிலிருந்து நடுவுக்கு இறங்குமுகம் அடியிலிருந்து நடுவுக்கு ஏறுமுகம். ( கூறு - பகுதி, அறைகள் - சதுரகட்டங்கள் )

மேற்பகுதியை  நோக்கினால் அதில் வரும் எண்கள் ரதத்தைச் சுற்றி சுழந்து நின்று தொங்கும் சுரங்களைப் போலத் தொய்ந்து காட்சியளிக்கின்றது அல்லவா!

கணிதம் தெரிந்தவர்கள் உடனே சொல்லி விடுவார்கள், இது 1, 11²,  111², 1111², 11111², 111111², 1111111² என்றல்லவா இருக்கிறது என்று. அதற்கும் மேலாக ஒவ்வொரு கூற்றின் கூட்டுத்தொகை எண்களான1, 4, 9, 16, 25, 36, 49  என்பது 1², 2², 3², 4², 5², 6², 7² ஆக அமைந்திருப்பது ஏதோ ஒரு வர்ணஜாலம் மாதிரி இருக்கிறது அல்லவா!

மேற்பகுதியின் 7 கூறுகளின் கூட்டுத்தொகை 140. அதேபோல் கீழ்பகுதியின் 7 கூறுகளின் கூட்டுத்தொகை 140. இவை இரண்டையும் கூட்டினால் 280. இந்த எண்ணை ஒற்றை எண்ணாக கொணர்ந்தால் வருவது 1. இதனால் திருஎழுகூற்றிருக்கைப் பாடல் ‘ஒன்று’ என்ற முழுமையையும், ‘ஏகத்’துக்கு பெருமைக்கொண்டது.

அருணகிரிநாதர் ஸ்வாமிமலை முருகன் மீது இத் திருஎழு கூற்றிருக்கை அமைத்திருக்கிறார். இதனை சலவைக்கல்லில் எழுதி ஸ்வாமிமலை ஸ்வாமிநாத ஸ்வாமி கோயிலும், திருவண்ணாமலை அருணாசலேஸ்வரர் கோயிலிலும் முருகன் திருவருட் சங்கத்தினர் பதித்துள்ளார்கள். தேர்வடிவில் இருக்கும்  இதனை அனைவரும் பார்த்து வரவேண்டும். அதனின் படத்தை இங்கு இட்டுள்ளோம்.

ஸ்ரீ அருணகிரி ஸ்வாமிகள் காலத்துக்கு முந்தி அருளப்பெற்ற திருஎழுகூற்றிருக்கைகளில் எல்லாம் மேற்கட்டமாகிய முதற் கட்டத்தில் ஒன்று என்ற எண் அமையப் பாட பெற்ற அமைப்பு இல்லை. ஆனால் இவரோ மேற்பகுதி எண் கட்டங்களுக்கு சிகரம் வைத்தாற்போல் ஒன்று எண் அமய வைத்து பாடி இருப்பதுதான் அருணகிரிநாதரின் புலமைத்திறன், அவரை முருகன் ஆட்கொண்டு கவிதைப்பாட வைத்ததின் வெளிப்பாடு.

பாடலில் ஸப்த ஜாலத்தால் எண்களை குறிப்பிடும் சொற்கள்:

ஒன்று –          ஒர் உருவு, ஒருவகை, ஒன்றாய், ஒன்றி, ஒருவன், ஓரா, ஒருசிறை, ஒருநொடி, ஒருகை,  ஒருநொடி, ஒருகுரு, ஒருநாள், ஒருவேல்

இரண்டு-      இருமரபு, இருவரில், இருபிறப்பாளர், இருமையின், இருதாள், இருசிறை, இருசெவி, இருவகை, இருவினை, இருமுலை, இருபிளவு

மூன்று-           மூவாது, முன்நாள், மூவர், முந்நீர், மும்மதம், மும்மதன், முக்கண், முத்தமிழ், முத்தலை,

நான்கு –    நான்முகன், நானிலம், நால்வகை, நால்வாய், நன்மறை, நாற்கவி, நான்மறை

ஐந்து–             அஞ்ச, ஐந்துகை, ஐந்தெழுத்து, ஐம்புலன், ஐந்தரு,

ஆறு –              அறுகுசூடி, அறுமுகன், அறுமீன்

ஏழு–                எழுதரும்

அருணகிரிநாதரின் பாடலின் பொருளை பாடலுடன் படித்து இன்புறவும். (http://www.thiruppugazhamirutham.blogspot.in & http://thiruppugazhamirutham.shutterfly.com/ )

By

Thiru Sundara Rajan