குருஜி பலகலை வல்லுநர் .இயல் இசை நாடகம்என்று எதையும்
விட்டு வைக்கவில்லை.சிறந்த எழுத்தாளர்.கட்டுரையாளர் பேச்சாளர்.உபதேசம் நல்குபவர்.
முதலில் 18.3.2001 விஷு வருட புத்தாண்டு ஆசிகளாக வழங்கிய ஓர் ஆன்மீக சிந்தனை
The holy land of India had given to the world many great saints and sages who have shown to humanity the correct way of leading a peaceful, happy and divine life. Among them Saint Arunagirinathar, who lived in the fifteenth century, had given to us nine most valuable gems of his works: Kandar Anubuthi, Kandar Alankaram, Kandar Andhathi, Thiruezhukuttrirukkai, Vel, Mayil, Cheval viruthangal and Thiru Vaguppugal. Aurunagiri's philosophy can easily be understood from these works.Arunagiri was born in Thiruvannamalai, which is one of the sacred places in India held in great veneration by the Saivites. The very thought of this place is believed to confer release (mukthi). He was a great devotee of Murugan and this devotion to Murugan must have run in his blood, whether or not it was conscious. Such devotion seems to have been continuous, from generation to generation. It is also possible that Arunagiri felt he was a devotee of Murugan in his previous birth also.It is a marvel that Arunagiri is able to express lofty thoughts in felicitous phrases which, so to say, sing and dance in a dazzling variety of ways. As we read his songs, we see the scenes flash before our mind's eye. It may be a description, one-half of which we see the picture of an old man, grey haired and pot bellied, walking unsteadily supported by the staff, and the other, a delightful picture of Rama as a child crawling along as Kausalya stretches forth her hands to receive Him. It may be a picture drawn with a few strokes describing the life of a person from the pre-natal to the post-mortal state or a tale full of sound and fury signifying nothing unless the Lord is pleased to rescue him.We come across various styles of composition, whether it is a slow steady flow, or like a river in spate, whether it is a short song or long one, whether it has a large number of sanskrit words or few such, we are astonished at Arunagiri's complete mastery of the language.The main thrust of Arunagiri in his works was his repeated appeal to humanity to follow Love, Avirodha (non-hatred), and charity. It is common knowledge that hatred divides people whereas love unites them. The world is torn by hatred of many types based on differences in religion, language, etc. Not only between one major religion and another but also within the same religion, we find rivalry and hatred, but in Arunagiri we find no such hatred. He is single minded in his devotion to Murugan. Yet he achieves a marvel of family harmony by relating Murugan to Siva and Parvathy as his parents, Ganapathy as his elder brother and to Vishnu and Lakshmy as his parents in law.Their description and excellence are set forth in a manner not only acceptable to followers of these Deities and thus enable portions of these songs dealing with Deities being used in their respective worship, but also so designed that the praise of the excellence of Murugan flows aptly. We find his emphasis on ethics when he calls for performance of one's duties especially in the matter of charity with no thought of oneself as the giver. With total devotion to the God, one is to help souls in distress.We may see another dimension of Arunagiri's personality - being free from egoism. His prayer to the Lord to be cleansed of this impurity is answered. He considers himself as a person of no significance at all. We hear of "suicide squads", members of which volunteer for work, which may be fatal. Emancipated souls, likewise, are prepared to forgo the bliss they enjoy in meditation in order to labour and suffer for others. On occasions chosen by the Lord, emancipated souls may enlist themselves as members of a mission seeking redemption, forgoing their enjoyment of bliss. May we not understand in this sense Arunagirinathar's identification with all those who have lapses, spiritual and moral ? Arunagiri never forgets that it is due to Murugan's Grace that he could overcome the temptation of the world and defy death also. His insight and experiences recorded in his works do give us his philosophy of life - life in its fullest sense in all its abundance. His work would also help us to have life and have it in abundance.One of the remarkable features of Arunagiri's works is that even those songs which children would retain in their memory as they sing them joyfully contain profound truths. Thus etched early in their tender minds, these truths would guide them all through their lives. They may not be alive to their meaning in the early stage of their lives. But as they grow it would become increasingly clear. The meaning also may be understood by each according to his or her tradition and personal experience. This personal experience again may help ascend from level field to ever higher levels.Arunagiri emphasizes that devotees need not refrain from honest manual work of any kind on the ground that they are busy in singing the praises of the Lord. Let their thoughts and words be in service of Lord and their physical action be for earning bread for others and themselves.As mother bird trains its fledglings to jump and fly lower to higher branches of a tree before they can take off skyward, Arunagiri trains us to go from the relatively simple to the complex in spirituality by linking up charity with control of anger, arresting the ceaseless activity of the mind and remaining in one's natural state.The sages and saints of all religions are unanimous in their finding that the soul can find everlasting happiness and peace only if self-realisation or communion and union with God. Arunagiri reminds that human birth is rare to obtain. Yet if it is not rightly used in worship of the Lord and service to his creatures, we shall have thrown away a golden opportunity. We must not put off till the very end. This learning must not only be in respect of the sound understanding of the meaning of the verses, but it must also be letter-perfect.In one of the songs of the Thiruppugazh, Arunagiri sings "the Supreme Being cannot be seen with the aid of learning. It cannot be attained by worship. It cannot be spoken about in any adequate manner. It is beyond the reach of those who are not pure in their hearts. It abides without parting with the devotees. It cannot be enveloped by Maya. It is beyond the reach of sound and Akasa. It is the cause of everything". Yet he goes on to pray that he may be taught to know this Supreme Being and be in union with it; getting free of bodily entanglements Arunagiri has experienced the Supreme as Murugan. He is able to pass with remarkable ease from the personal to the Superpersonal and back again. In his compassion for those of us who have to be trained for arduous discipline of contemplation at the higher levels, Arunagiri not only sings about the Supreme Being as Murugan, but he has also given us an entire work of adoring him.We are blessed by the Lord to learn and sing all the nine works of Saint Arunagirinathar. Let us all qualify ourselves to be devotees of Lord Muruga by sincerely learning the meaning of the songs we learn and follow their teachings to attain spiritual knowledge and to have a peaceful, happy and divine life.With the Lord's grace Arunagiri's works are spreading all over India and other parts of the world in East and West. These will definitely create peaceful not only in the learners' mind but also all around the world at large.May the influence of Arunagirinathar which has sustained over six centuries grow from strength to strength in centurie
வைதீஸ்வரன் கோயில் என்று சொன்ன மாத்திரத்தில் அங்கே உறைகின்ற வைத்தியநாதசுவாமியும் அவனது தேவியான தையல்நாயகியும்தான் ஞாபகம் வருவார்கள். இந்த ‘வைத்யபதி’யும் அவனது ‘ஹ்ருதய விஹாரிணி’யான பாலாம்பிகையும், ஏராளமான தமிழர்களின் குலதெய்வம். உள்ளம் பெருங்கோயில் ஊனுடம்பு ஆலயம் என்று திருமூலர் திருமந்திரத்தில் சொன்னதை மறந்து நாம் இரண்டையுமே போட்டு படாதபாடு படுத்திக் கொள்ளும் நேரத்தில், உடல் ரோகத்தையும் பவரோகத்தையும் (வினைப் பயன்) நீக்கி ஆட்கொள்வோர் இந்த தெய்வ தம்பதி!
அதனால்தான் அப்பர் சுவாமிகள்,
மந்திரமும் தந்திரமும் மருந்துமாகித் தீராநோய் தீர்த்தருள வல்லான் தன்னை... என்று வைதீஸ்வரனைப் பாடுகிறார்.
உண்மையில் சிவனும் உமையும் இத்திருத்தலத்தில் வைத்தியர்களாக அமர்வதற்குக் காரணமாயிருந்தவன் அவர்களுடைய செல்லப் பிள்ளையான பால முத்துக்குமாரன்தான்!
தாரகாசுரனோடு போர் புரிந்த நேரத்தில் முருகனுடைய பூதப்படை வீரர்கள் பலர் காயமுற்றுச் செயலிழந்தனர். அவர்களைக் குணப்படுத்திக் காப்பாற்றியாகவேண்டும். அந்த ஆற்றல் முருகனுக்கே இருந்தபோதிலும் அதனை அம்மையப்பர்களின் பொறுப்பாக்கி, அவர்களே உலகம் உய்யச் செய்பவர்கள் என்று உணர்த்த விரும்பினான் முருகன். இருவரையும் வேண்டி அழைக்க, அவர்கள் வைத்தியநாதராகவும் தையல் நாயகியாகவும் வந்தமர்ந்த இடம்தான் வைதீஸ்வரன் கோயில்.
ஜடாயு என்கிற புள், ரிக் வேதம், முருகப் பெருமான் (வேள்), சூரியன் (ஊர்) ஆகிய நால்வரும் வழிபட்ட ஸ்தலம் என்பதால் இதற்குப் புள்ளிருக்குவேளூர் என்று பெயர். ‘வைதீஸ்வரன் கோயில்’ என்று ஆலயத்தின் பெயரால் ஊர் அழைக்கப்படுகிற தனிச் சிறப்பும் இந்த தலத்துக்கு உண்டு.
மிகப்பெரிய கோயில். தருமை ஆதினத்தின் மேற்பார்வையில் நாளொரு விழாவும் பொழுதொரு சிறப்பும் கோலாகலமாக நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கின்றன.
ராஜகோபுரங்களைத் தரிசித்து, உயர்ந்த மதில்சுவர்களைத் தாண்டி உள்ளே போனால், சிறிய கோபுரங்களுடன் உள் பிராகாரங்கள்.
ஸ்தல விருக்ஷமாக வேம்பு நிற்கிறது. வேம்படிமால் என்றழைக்கப்படுகிறது. ஆதிவைத்யநாத ஸ்வாமி இதனடியில் ஒரு மிகச் சிறு ஆலயத்தில் எழுந்தருளியிருக்கிறார். சுற்றிலும் ஆதிபுராணேஸ்வரர், வீரபத்ரர், அன்னபூரணி தேவி சந்நிதிகள். தெற்குப் பாகத்தில் தையல்நாயகி சன்னிதி எதிரில் சித்தாமிர்த தீர்த்தம் இருக்கிறது. கிருதயுகத்தில் காமதேனு வைத்தியநாத பெருமாளுக்குப் பால் சொரிந்து அபிஷேகம் செய்ய, பெருகியோடிய அந்தப் பாலே தீர்த்தமாயிற்று என்பது புராணம். கலியுகத்து சித்தர்கள் தேவாமிர்தத்தால் செய்த அபிஷேகம் இங்கு கலந்ததாகவும் நம்பிக்கை. சித்தாமிர்த தீர்த்தம் என்ற பெயர் அதனால்தான் ஏற்பட்டது!
ஈசன் முதல் பிராகாரத்தில் மேற்கு நோக்கி இருக்க, அவனை இத்தலத்துக்கு வருவித்த முருகன், ‘குமரகுருபரன்’ என்ற மிக அழகான திருப்பெயருடன் இரண்டாம் பிராகாரத்தில் காட்சி தருகிறான். வள்ளி - தெய்வானை சமேதனாக ஆறுமுகங்களிலும் அழகு துலங்க, பன்னிரு விழிகளிலும் கருணை பெருக காட்சி தருகிறான். இந்த ஆறுமுகப் பெருமானின் உத்ஸவ மூர்த்திக்குத்தான் செல்வ முத்துக்குமாரசாமி என்று பெயர்!
பூமி மெச்சிடும் பெற்றோரின் செல்வத் திருக்குமரன் என்பதால் மட்டுமா அப்பெயர்? உடலாரோக்கியமாகிற செல்வத்தையும் மன ஆரோக்கியமாகிற செல்வத்தையும் அருளவல்ல தெய்வ தம்பதியை வந்தமரச் செய்த செல்வன்.
தமிழால் அவனைத் துதித்து இந்நாட்டின் இலக்கிய ஆன்மிகச் செல்வத்தைப் பெருக்கிய அருணகிரிநாதரையும் குமர குருபரரையும் ஆட்கொண்ட அருட்செல்வன்.
இசையுலகுக்கு, இணையற்ற மாணிக்கமாக ஒரு வாக்கேயக்காரரை வழங்கி ஞானக் கடவுளாக அவர் நெஞ்சில் நீங்கா இடம் பெற்ற செல்வன். அவன் பெயரையே தாங்கிய அந்த வாக்கேயக்காரர், முத்துஸ்வாமி தீக்ஷிதர். வடமொழி கீர்த்தனைகளில் திருத்தலச் சிறப்புகளையும் மூர்த்தி சிறப்பையும் தெய்வீக ஆற்றலுடன் பதிவு செய்து, ‘குருகுஹ’ என்று தமது இஷ்டதெய்வத்தின் நாமத்தையே முத்திரையாக்கிய பக்தர்.
முத்துஸ்வாமி தீக்ஷிதரின் பெற்றோரான ராமஸ்வாமி தீக்ஷிதர் - சுப்புலட்சுமி அம்மாள் தம்பதி, நீண்ட காலம் குழந்தைப்பேறு இல்லாதிருந்தனர். வைதீஸ்வரன்கோயில் பாலமுத்துக்குமார ஸ்வாமி சன்னதியில் மனமுருக வேண்டி, விரதமிருந்து புத்ர பாக்கியம் அடைந்தனர். அந்த முருகன் நினைவாகவே மூத்த மகனுக்கு முத்துஸ்வாமி என்று பெயரும் வைத்தனர். பிற்காலத்தில் இந்த முத்துஸ்வாமி திருத்தணி முருகன் அருளால் கீர்த்தனைகள் இயற்ற ஆரம்பித்து, முருகனை மட்டுமின்றி அனைத்து தெய்வங்களையும் பாடினார். இதே வைதீஸ்வரன் கோயில் ஈசுவரனான வைத்தியநாதன் பெயரிலும் பாலாம்பிகையின் பெயரிலும் கிருதிகள் அமைத்துள்ளார். அவற்றில் முத்துக்குமாரனையும் மறவாமல் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். ‘ரூப முத்துக்குமார ஜனனி’ என்று ‘பஜரே ரேர்சித பாலாம்பிகா...’ கீர்த்தனையில் அந்த முருகனின் ரூப லாவண்யத்தை அழகாக ஞாபகப்படுத்துகிறார்.
குமரகுருபரனும் சரி, முத்துக்குமார சாமியும் சரி, சொல்லொணா அழகுடன் பொலிகிறார்கள்!
குமரகுருபர ஸ்வாமிகள் இந்த பால முத்துக்குமாரனுக்குப் பிள்ளைத்தமிழ் இயற்றி, கொண்டாடியிருக்கிறார். தருமை ஆதீன குருமஹாசந்நிதானம் ஸ்ரீலஸ்ரீ சிவஞான தேசிக சுவாமிகள் இயற்றிய ஸ்ரீ முத்துக்குமாரசாமி திருவருட்பாகூட பிள்ளைத் தமிழைப் போலத்தான் அவனைக் கொண்டாடி அழைக்கிறது:
மதிவதன மாடவிரு காதில்நவ ரத்னமணி
மகரகுண் டலமாடநாள்
மலர்ப்புண்ட ரீகவிழி யாட அருளாட
மனமகிழ்மந்த காசமாடக்
கதிருதயம் ஆயிரம் கோடியென வேயிலகு
காருண்ய மேனியாடக்
கனவஜ்ர புயவலயம் ஆடவண் டாடக்
கடப்பமலர் மாலையாட
விதமணி இழைத்தபரி புரமாட சரணார
விந்தங்க ளாட நீள்கை
வெற்றிவே லாடமயி லாடவென் கண்முன்நீ
விளையாட ஓடிவருவாய்
முதுமறைக ளாகம முழங்கு புள்ளூரனே
முக்கட் குருக்கள் குருவே
முத்தர்குரு வேயோக சித்தர்குரு வேபால
முத்துக் குமாரகுருவே
என்று குழந்தை முருகனை விளையாட அழைக்கும் ஆடல் பருவச் செய்யுள் போலவே அமைந்திருக்கிறது.
கதிருதயமாயிரம் கோடி ஒத்த அவன் அழகு எங்கிருந்து வருகிறது என்று பார்த்தால், அவன் உள்ளத்தின் காருண்யத்திலிருந்து அல்லவா அது பெருகுகிறது! அதனால்தான் அவன் மேனியையே ‘காருண்ய மேனி’ என்று வர்ணித்துப் பாடுகிறார் சுவாமிகள்.
கிருத்திகை, சஷ்டி தினங்கள் செல்வ முத்துக்குமார சுவாமிக்கு அபிஷேக நாட்கள். அர்த்தஜாம வழிபாடு முதலில் இந்த முருகனுக்குத்தான். அதன் பிறகுதான் வைத்தியநாதருக்கு வழிபாடு நடைபெறுகிறது! பங்குனி மாத உத்ஸவத்தின்போது ஐந்தாம் நாள், செல்வ முத்துக்குமாரர் அம்மாவையும் அப்பாவையும் சென்று வழிபட்டு, ‘செண்டு’ பெறும் காட்சி மிக அழகான வைபவம்.
‘திருச்சாந்துருண்டை’ என்று இத்தலத்தில் வழங்கப்படும் பிரசாதம் 4448 வித நோய்களைக் குணப்படுத்த வல்லது என்பர். இந்தப் பிரசாதம் தயாரிக்கும் பந்ததியே விசேஷமானது. சுக்ல பக்ஷத்தில், நல்ல நாழிகை பார்த்து அங்கசந்தான தீர்த்தம் என்ற இத்தல தீர்த்தத்தில் நீராட வேண்டும். அதிலுள்ள மண்ணை எடுத்து, புதுப் பாத்திரத்தில் வைத்து, இங்கே உள்ள ஜடாயு குண்டத்திலிருந்து விபூதியையும் சித்தாமிர்த தீர்த்தத்திலிருந்து நீரையும் கலந்து பஞ்சாக்ஷர தியானம் செய்து கொண்டே பிசைய வேண்டும். அதை முத்துக்குமாரசுவாமி சந்நிதியிலுள்ள குழியம்மியிலிட்டு அரைத்து, சிறு கடுகளவு உருண்டைகளாக்கி தையல் நாயகி அம்மன் திருவடியில் வைத்து அர்ச்சனை செய்து, பின்னர் இம்மருந்தை சித்தாமிர்த தீர்த்தத்துடன் உண்ண வேண்டும். ஈசனும் அம்மையும் இங்கே மருத்துவர்கள் எனில், மருந்தாளர் முத்துக்குமார சுவாமிதான்! அதனால்தான் அருணகிரிநாதர் அவரை வைத்திய நாதப் பெருமாளே! என்றே பாடுகிறார்:
உரத்துறை போதத் தனியான
உனைச் சிறிதோதத் தெரியாது
மரத்துறை போலுற் றடியேனும்
மலத்திருள் மூடிக் கெடலாமோ
பரத்துறை சீலர் தவர்வாழ்வே
பணித்தடி வாழ்வுற் றருள்வோனே
வரத்துறை நீதர்க் கொருசேயே
வயித்திய நாதப் பெருமாளே.
[ நன்றி: கல்கி ]
பசுபதிவுகளுக்கு நன்றிகள் பல
அடுத்து இசை மகத்துவத்தை .விரிவாகபின்னர் பார்க்கலாம்.
முருகா சரணம்
தொடரும்
பசுபதிவுகளுக்கு நன்றிகள் பல
அடுத்து இசை மகத்துவத்தை .விரிவாகபின்னர் பார்க்கலாம்.
நாடக நடிகராக நம் குருஜி
அவர் ஒரு சிறந்த நாடக நடிகர் என்று சிலருக்குத்தான் ,குறிப்பாக டெல்லி அன்பர்களுக்கு நன்கு தெரியும்
அருளாளர் ஐயப்பன் அதை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் புகைப் படங்களோடு U tube வடிவில் அளித்துள்ளார்கள்.பின்னணி இசையில்.குருஜியின் அருமையான விருத்தமும் " சந்ததம் பந்தத் தொடராலே சஞ்சலம் துஞ்சித்திரியாதே " என்ற அருள் ஆணையும் அமைந்தது பெருமானின் அருளே குருஜி ஒரே ஒரு முறை அப்பர் சுவாமிகளாக நாடகத்தில் நடித்துள்ளார் என்ற அரிய செய்தியையும் காணலாம்.
முருகா சரணம்
தொடரும்
முத்தமிழில் முக்கனியும் சர்க்கரையும் சேர்த்தெடுத்துக் கொடுத்துள்ளார் குருஜி; அருணகிரிநாதரைப் பற்றிய ஆங்கிலக் கட்டுரையும் மிகவும் அருமை!
ReplyDelete